Bologna

Fabio heeft me gisteren meegenomen naar een grote bioscoop in Bologna. Om daar de airconditioning van een zaal weer aan het werk te krijgen. Jawel, op zondag dus. Maar het was een noodgeval. Deze bioscoop heeft helemaal geen contract met Fabio's bedrijf afgesloten en ligt ook een beetje buiten de regio. Maar ze waren daar wanhopig, want hun eigen bedrijf kon het probleem niet oplossen (en Fabio gelukkig wel). Ik ben meegeweest het dak op (mooi!) en heb daarna in de regiekamer op Fabio gewacht. Die zag er zo uit:

Een enorm lawaai daar, want de bioscoop heeft 9 zalen, dus staan er daar 9 projectoren te draaien. Leuk om gezien te hebben.

Samen naar Nederland geweest

We zijn eind december voor twee weken naar nederland gereden alwaar we bij mijn ouders logeerden. Het was de eerste keer in een jaar dat we gingen en we reisden ook voor het eerst samen. Voorheen ging ik naar Fabio en hij naar mij, maar we reisden nooit samen. Ook niet toen ik daadwerkelijk verhuisde, want ik reed met mijn auto (met poezen en spullen) achter zijn bus aan (die ook vol zat met mijn spullen).

We hebben gezellig oud en nieuw gevierd met mijn ouders en met mijn broer en zijn familie. Fabio heeft, net als vorig jaar, vuurwerk afgestoken met mijn neefje. Ook heeft mijn neefje trombone gespeeld voor ons. Dat kan hij heel goed.

We zijn met papa en mama naar de jeu de boule club geweest en ook Fabio heeft weer meegespeeld. Dat was heel leuk.

We hebben vrienden en familie bezocht en het was heel fijn om hen weer te zien. Zodoende heeft Fabio weer een stukje van Nederland kunnen zien. Helaas hebben we in die korte tijd niet iedereen kunnen bezoeken.

Vervolgens gingen we nog, ter ere van mijn vaders verjaardag, met mijn ouders en mijn broer en zijn gezin naar bungalowpark De Lommerbergen. Ook dat was heel gezellig. Fabio had nog nooit zo'n park gezien, maar vond het ook hartstikke leuk.

Verder maakt Fabio in Nederland altijd een foto van grote fietsenrekken, want het blijft hem verbazen hoeveel nederlanders gebruik maken van de fiets.

Basketbal Davide

We zijn naar een basketbal wedstrijd van Davide (Fabio's neefje) geweest. Lory zit verstopt achter haar moeder.

Het team van Davide heeft gewonnen. Mede door de punten van Davide.

Op de site van zijn team kwam een verslagje van de wedstrijd te staan, waarin Davide geroemd werd. Ook al is hij klein, zo schreven ze (en ze noemden hem daarom 'pocket Davide') hij heeft goed gespeeld.

Kerk lunch

We hebben een kerk gevonden waar we ons tot nu toe allebei thuis voelen. Het is geen katholieke kerk, maar een protestante kerk. Je moet goed zoeken in Italie naar een protestante kerk, maar we hebben er een gevonden.


De kerk had een lunch georganiseerd, dat was erg gezellig. Zodoende konden we de gemeente een beetje beter leren kennen. Wij zaten aan tafel met de oud pastoor van de gemeente. Zijn moeder was Nederlands en zodoende spreekt hij perfect nederlands! Het was erg grappig om even, geheel onverwachts, nederlands te spreken tussen alle italiaans.

Luna is lief geworden

Sinds Minousje er niet meer is, is Luna geleidelijk aan heel erg veranderd. Ze is niet meer zo bang en ze is heel erg lief en aanhalig geworden. Ze kan nu ook veel beter met Dikkie opschieten. Ze kunnen samen op schoot:

ze slapen samen:

en ze spelen samen:

Precies een jaar in Italie

Vandaag woon ik precies een jaar in Italie. Daarom heb ik deze mooie bloemen gekregen van Fabio.

Want we zijn erg gelukkig dat we samen zijn.