Dat witte huisje rechtsbovenin was vroeger het tweede huisje van zijn ouders. Hier heeft Fabio leren skien.
We hebben tegenover het huisje gepicknickt. Hier kun je nog met de auto komen. Het ligt op 1250 meter hoogte.
Daarna hebben we een bergwandeling gemaakt. Fabio voorop, want die weet de weg.
Hoog in de bergen hoor je niets, alleen koeienbellen:
Dit vinden wij dan minder leuk. Dit is een jagershuisje waar in september jagers naartoe gaan. Zij gaan dan achter het camouflagedoek (met schietgaten) zitten om vogels te schieten. Die vogels lokken ze naar zich toe door soortgenoten in de kooitjes te stoppen. Jagen is altijd wreed, maar dit is wel heel onsportief.
We zijn helemaal naar de top van de berg gelopen, waar bovenop een kruis staat. De top heet Pizzo Formico en deze bevindt zich op 1600 meter hoogte.
Het uitzicht vanaf de top (op de achtergrond zie je de Alpen):
1 opmerking:
Wat een mooie foto's! Heerlijk om te zien dat jullie zo genieten en blij met elkaar zijn.
Dikke knuffels, Sandra.
Een reactie posten